Standardy Ochrony Małoletnich

STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH
w firmie turystycznej GEODA Bartłomiej Krygicz
Wrocław, NIP 984-196-16-93

POSTANOWIENIA WSTĘPNE

§ 1.

1. Niniejsze Standardy ochrony małoletnich określają zasady i procedury obowiązujące w firmie turystycznej GEODA Bartłomiej Krygicz, których celem jest zapewnienie uczestnikom bezpieczeństwa i należytego zabezpieczenia przed krzywdzeniem.
2. Ilekroć w niniejszych Standardach używa się wskazanych poniżej pojęć, należy przez nie rozumieć:
a) organizator – GEODA Bartłomiej Krygicz, ul. Stopnicka 2/10, 53-326 Wrocław,
b) krzywdzenie – jednorazowe albo powtarzające się umyślne działalnie lub zaniechanie, polegające na użyciu siły fizycznej, oddziaływaniu psychicznym bądź ekonomicznym, w tym wykorzystywaniu przewagi fizycznej, psychicznej, ekonomicznej, naruszaniu integralności fizycznej lub dóbr osobistych małoletniego, stosowanie jakichkolwiek form przemocy (w tym fizycznej, psychicznej, seksualnej, ekonomicznej), popełnienie czynu zabronionego na szkodę małoletniego, zaniedbywanie małoletniego, a także wszelkie inne działania lub zaniechania zagrażające dobru małoletniego, powodujące szkodę fizyczną lub psychiczną u małoletniego, wywołujące cierpienie, naruszające jego godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, prywatność, a także wzbudzające w małoletnim uzasadnione poczucie zagrożenia, poniżenia lub udręczenia, w tym podejmowane za pomocą środków komunikacji elektronicznej;
c) małoletni – osoba, która nie ukończyła 18 lat,
d) kadra – wszystkie osoby zatrudnione przez organizatora na podstawie umowy o pracę lub umowy zlecenia, a także osoby współpracujące lub świadczące dla organizatora określone usługi, np. kierownik wypoczynku, wychowawcy, trenerzy i instruktorzy sportu, rekreacji i animacji kulturalno-oświatowej, lektorzy języków obcych i inne osoby prowadzące zajęcia, w tym również wolontariusze i stażyści,
e) personel – osoby nie pracujące bezpośrednio jako Kadra, ale uczestniczące na jakiejkolwiek podstawie prawnej lub faktycznej w procesie organizacji imprezy turystycznej i komunikacji z Kadrą oraz rodzicami i dziećmi np. przewodnicy, piloci, animatorzy.
f) rodzic – rodzic uczestnika lub jego prawny opiekun,
g) podmioty współpracujące – podmioty zewnętrzne współpracujące z Organizatorem, świadczące usługi na rzecz Organizatora np. właścicielem obiektów noclegowych, firmy transportowe…
h) organy ścigania – prokuratura, Policja.
i) uczestnik – małoletni będący uczestnikiem wypoczynku, zajęć, warsztatów, kursów, eventów lub innych usług świadczonych przez organizatora, w tym w szczególności usług turystycznych.

ZASADY ZAPEWNIAJĄCE BEZPIECZNE RELACJE POMIĘDZY UCZESTNIKAMI A PERSONELEM
§ 2.

1. Personel i kadra zobowiązana jest zapewnić uczestnikom bezpieczny pod względem fizycznym i psychicznym udział w usługach organizatora, a w podejmowanych działaniach powinien zawsze kierować się dobrem uczestników oraz postępować zgodnie z ich szeroko pojętym interesem.
2. Personel i kadra traktuje dziecko z szacunkiem oraz uwzględnia jego godność i potrzeby.
3. Personel i kadra zobowiązana jest poświęcać niezbędną uwagę uczestnikom ze szczególnymi potrzebami edukacyjnymi oraz uczestnikom z niepełnosprawnościami, uwzględniać ich potrzeby, ograniczenia, a także istniejące i mogące wystąpić potencjalnie problemy, w tym w grupie rówieśniczej.
4. Personel i kadra powinna w równy sposób traktować wszystkich uczestników. Faworyzowanie bądź dyskredytowanie uczestników bez względu na przyczynę są niedopuszczalne. Działania podejmowane przez personel zawsze powinny być uzasadnione, bezpieczne i sprawiedliwe w stosunku do wszystkich uczestników.
5. Personel i kadra jest zobowiązana do utrzymywania profesjonalnej relacji z dziećmi i każdorazowego rozważenia, czy jego reakcja, komunikat bądź działanie wobec dziecka są adekwatne do sytuacji, bezpieczne, uzasadnione i sprawiedliwe wobec innych dzieci. Działania powinny być prowadzone w sposób otwarty i przejrzysty dla innych, aby zminimalizować ryzyko błędnej interpretacji zachowania.
6. Personel i kadra działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych Organizatora wypoczynku oraz swoich kompetencji.

§ 3.

1. Kadra i personel w komunikacji z dzieckiem:
a) uważnie słucha dzieci i udziela im odpowiedzi adekwatnych do ich wieku i danej sytuacji,
b) podejmując decyzje dotyczące dziecka, informuje go o tym i stara się brać pod uwagę jego oczekiwania,
c) szanuje prawo dziecka do prywatności. Jeśli konieczne jest odstąpienie od zasady poufności, aby chronić dziecko, informuje je o tym najszybciej jak to możliwe,
d) podczas imprezy turystycznej, dba o to, aby być w zasięgu wzroku lub słuchu innych członków kadry, kiedy prowadzi aktywności z dziećmi. W wyjątkowych i uzasadnionych sytuacjach, kiedy musi zostać z jednym dzieckiem sam na sam, zawsze powiadamia o tym inne osoby z kadry oraz informuje, w którym dokładnie miejscu będzie przebywać wraz z dzieckiem i ile czasu,
e) zapewnia dzieci, że jeśli czują się niekomfortowo w jakiejś sytuacji, wobec konkretnego zachowania czy słów, mogą o tym powiedzieć jemu lub wskazanej osobie i mogą oczekiwać odpowiedniej reakcji i/lub pomocy,
f) nie zawstydza, nie upokarza, nie lekceważy i nie obraża dziecka,
g) nie krzyczy na dziecko w sytuacji innej niż wynikająca z zagrożenia życia i/lub zdrowia dziecka lub innych dzieci,
h) nie ujawnia informacji wrażliwych dotyczących dziecka wobec osób nieuprawnionych, w tym wobec innych dzieci. Obejmuje to wizerunek dziecka, informacje o jego/jej sytuacji rodzinnej, ekonomicznej, medycznej, opiekuńczej i prawnej,
i) nie zachowuje się w obecności dzieci w sposób niestosowny. Obejmuje to używanie wulgarnych słów, gestów i żartów, czynienie obraźliwych uwag, nawiązywanie w wypowiedziach do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej oraz wykorzystywanie wobec dziecka relacji władzy lub przewagi fizycznej (zastraszanie, przymuszanie, groźby).
j) rekomendowane jest, aby osoby niepełnoletnie pełniące rolę kadry spały w oddzielnych pokojach (nie z dziećmi i nie z dorosłymi).
k) wychowankowie i kadra/personel przebywają w osobnych pokojach. Niedozwolone jest pozostawianie dzieci samych na noc w pokoju opiekuna (z wyjątkiem członków rodziny – za zgodą rodzica)
l) przed wejściem do pokoi małoletnich, członek personelu zawsze puka sygnalizując swoją chęć wejścia,
m) członek personelu nie przebywa w pokoju sam na sam z małoletnim; jeśli taka sytuacja ma miejsce, należy zostawić otwarte drzwi.
2. Organizator w miarę możliwości dokonuje identyfikacji małoletniego i jego relacji do osoby dorosłej, z którą przebywa. Identyfikacja następuje na podstawie dokumentów, a w razie ich braku, na podstawie rozmowy z dorosłym oraz z małoletnim. W przypadku braku dokumentu tożsamości można poprosić o podanie danych dziecka (imię, nazwisko, adres, numer PESEL). W przypadku braku dokumentów wskazujących na pokrewieństwo, należy zapytać o tę relację osobę dorosłą oraz dziecko. Jeżeli osoba dorosła nie jest rodzicem ani opiekunem prawnym małoletniego, należy poprosić tę osobę o udowodnienie, np. poprzez okazanie stosownego dokumentu, zgody rodzica lub opiekuna prawnego na pozostawanie przez małoletniego pod opieką wspomnianego dorosłego. Jeżeli osoba dorosła nie posiada dokumentu zgody rodziców, należy poprosić o numer telefonu wyżej wymienionych, aby zadzwonić i potwierdzić przebywanie dziecka z obcą osobą dorosłą za wiedzą i zgodą rodziców/opiekunów prawnych.
3. Za identyfikację na wycieczkach szkolnych odpowiedzialni są nauczyciele i/lub kierownik wycieczki.

§ 4.

1. Kadra i Personel zobowiązany jest zachowywać się względem uczestnika w sposób jednoznaczny, niebudzący wątpliwości co do charakteru łączącej członka personelu z uczestnikiem relacji.
2. Kadra i Personel zobowiązany jest do poszanowania nietykalności cielesnej uczestnika. Każdy członek kadry i personelu w kontakcie fizycznym z małoletnimi:
a) w sytuacji, w której musi dotknąć małoletniego, aby skorygować jego postawę, uprzednio wyjaśnia co i z jakiego powodu będzie robił;
b) jest zawsze przygotowany na wyjaśnienie swoich czynności i gestów względem małoletniego;
c) zachowuje szczególną ostrożność wobec małoletnich, którzy doświadczyli nadużycia i krzywdzenia, w tym seksualnego, fizycznego bądź zaniedbania;
d) nie ukrywa i zachowuje jawność utrzymywania kontaktów z małoletnimi;
e) w sytuacjach wymagających czynności pielęgnacyjnych i higienicznych wobec małoletniego, należy unikać innego niż niezbędny kontaktu fizycznego. Należy zadbać o to, aby podczas każdej czynności pielęgnacyjnej i higienicznej była obecna inna osoba od organizatora. Jeśli pielęgnacja i opieka higieniczna nad małoletnimi należą do obowiązków kadry konieczne jest odpowiednie przeszkolenie;
f) niedopuszczalne jest spanie z małoletnim w jednym łóżku lub w jednym pokoju. Jeżeli ze względu na nieprzewidziane sytuacje, takie jak nagła choroba, wypadek lub inne zagrażające zdrowiu lub życiu, członkowie kadry wypoczynku muszą spać w jednym pomieszczeniu z dzieckiem/dziećmi, wówczas należy zapewnić warunki, w których nie dojdzie do odosobnionego kontaktu dorosłego z dzieckiem. (np. 2 wychowawców w jednym pokoju z dziećmi, a jeśli organizacyjnie nie jest to możliwe, to jeden wychowawca w pokoju z więcej niż jednym dzieckiem). W każdej sytuacji należy zadbać o jawność kontaktu i zasadę “otwartych drzwi”
3. Niedopuszczalny jest jakikolwiek kontakt intymny oraz inny, który mógłby być niewłaściwie zinterpretowany albo wiązać się dla uczestnika z jakimkolwiek dyskomfortem.
4. Zabronione jest inicjowanie oraz uczestniczenie przez kadrę lub personel w grach i zabawach prowadzących do naruszenia integralności fizycznej uczestników.
5. Zabronione jest inicjowanie, angażowanie lub przymuszanie uczestników do gier i zabaw, wymagających naruszenia integralności fizycznej uczestników kadra i Personel zobowiązany jest uszanować odmowę uczestnika we wzięciu udziału w jakiejkolwiek aktywności wymagającej fizycznego zbliżenia się do innej osoby, niezależnie od wieku lub płci, jeżeli wiąże się ona dla uczestnika z poczuciem dyskomfortu.

§ 5.

1. Każde przemocowe działanie wobec dziecka jest niedopuszczalne. Istnieją jednak sytuacje, w których fizyczny kontakt z dzieckiem może być stosowny i spełnia zasady bezpiecznego kontaktu:
a) jest odpowiedzią na potrzeby dziecka w danym momencie,
b) dotyczy stref ciała, których dotykanie nie przekracza granic dziecka i nie narusza jego komfortu
c) podejmowany jest w reakcji na sytuacje zagrożenia życia lub zdrowia dziecka albo innych osób w otoczeniu dziecka (powstrzymanie agresywnego zachowania). Nie można jednak wyznaczyć uniwersalnej stosowności każdego takiego kontaktu fizycznego, ponieważ zachowanie odpowiednie wobec jednego dziecka może być nieodpowiednie wobec innego. Należy zawsze kierować się swoim profesjonalnym osądem, słuchając, obserwując i odnotowując reakcję dziecka, pytając je o zgodę na kontakt fizyczny (np. przytulenie) i zachowując świadomość, że nawet przy dobrych intencjach taki kontakt może być błędnie zinterpretowany przez dziecko lub osoby trzecie.
2. Krzywdzeniem nie jest kontakt fizyczny, który podejmowany jest w reakcji na zagrożenie zdrowia lub życia (np. w sytuacji wybiegnięcia dziecka na ulicę lub innej, w której mogłoby dojść do wypadku albo w sytuacji agresywnego zachowania dziecka, które zagraża jemu samemu lub innym osobom w otoczeniu). Sytuacje te powinny być wyjątkowe i nie budzić wątpliwości, że z ich powodu użyto siły w celu ochrony dobra dziecka.
3. Krzywdzeniem nie jest egzekwowanie zasad zapisanych w regulaminie imprezy turystycznej, w tym wypoczynku.

WYMOGI DOTYCZĄCE BEZPIECZNYCH RELACJI MIĘDZY MAŁOLETNIMI,
A W SZCZEGÓLNOŚCI ZACHOWANIA NIEDOZWOLONE

§ 6.

1. Kadra i Personel zobowiązany jest do obserwowania wzajemnych relacji uczestników, prawidłowości ich przebiegu i reagowania na krzywdzenie uczestników przez innych uczestników oraz na zagrożenie skrzywdzeniem uczestnika przez innych uczestników.
2. Uczestnik zobowiązany jest do traktowania z szacunkiem wszystkich innych uczestników, bez względu na ich wiek, płeć, pochodzenie, wygląd, status majątkowy, niepełnosprawność, szczególne potrzeby edukacyjne oraz wszelkie inne cechy.
3. Uczestnicy powinni wykazywać się koleżeństwem, pomagać sobie wzajemnie, tolerować się.
4. Zasady bezpiecznych relacji między dziećmi powinny uwzględniać:
1. zasady komunikacji
2. zakaz stosowania przemocy w jakiejkolwiek formie
3. sposoby rozwiązywania konfliktów
4. szacunek dla cudzej własności, prywatności i przestrzeni.
5. równe traktowanie, szacunek dla różnorodności, indywidualnej tożsamości i ekspresji.
6. nienaruszalność prywatności i prawa do intymności innych uczestników,
7. zakazu zmuszania do czegokolwiek, nakłaniania do podejmowania działań zabronionych w regulaminie imprezy turystycznej, w tym do popełniania czynów zabronionych,
5. Weryfikacja zasad bezpiecznych relacji pomiędzy dziećmi powinna odbywać się po każdej sytuacji kryzysowej, jeśli personel lub kadra podjęła interwencję z powodu krzywdzenia rówieśniczego.

§ 7.

1. Każdy uczestnik, który doświadczył jakiegokolwiek krzywdzenia ze strony innych uczestników powinien niezwłocznie zgłosić ten fakt dowolnemu członkowi kadry w dowolnej formie (ustna, pisemna, elektroniczna, telefoniczna).
2. Każdy członek personelu lub kadry powziąwszy wiadomość bądź zauważywszy krzywdzenie uczestnika przez innego uczestnika lub uczestników zobowiązany jest podjąć działania określone w Standardach ochrony małoletnich.
3. Każdy członek kadry powziąwszy uzasadnione przypuszczenie, że uczestnik może być krzywdzony przez innych uczestników, zobowiązany jest w pierwszej kolejności do bacznej obserwacji, w celu potwierdzenia lub wykluczenia swych przypuszczeń, przeprowadzenia dyskretnej i delikatnej rozmowy z krzywdzonym uczestnikiem, a w razie potwierdzenia przypuszczeń, do niezwłocznego podjęcia interwencji.
4. Każdy członek personelu powziąwszy uzasadnione przypuszczenie, że uczestnik może być krzywdzony przez innych uczestników, zobowiązany jest do zgłoszenia tego faktu kierownikowi imprezy turystycznej tj. wycieczki lub wypoczynku

ZASADY I PROCEDURA PODEJMOWANIA INTERWENCJI W SYTUACJI PODEJRZENIA KRZYWDZENIA LUB POSIADANIA INFORMACJI O KRZYWDZENIU MAŁOLETNIEGO

§ 8.

1. U organizatora obowiązują następujące zasady podejmowania interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia uczestnika:
a) szybkości interwencji – interwencja powinna być podjęta niezwłocznie po ujawnieniu krzywdzenia lub powzięcia uzasadnionego podejrzenia krzywdzenia uczestnika,
b) poufności – interwencja powinna być podjęta z poszanowaniem dóbr osobistych uczestnika, w szczególności jego godności i prywatności, z możliwym jak największym ograniczeniem dostępu do informacji dla innych osób, ze szczególnym uwzględnieniem ochrony danych osobowych uczestnika,
c) wrażliwości i profesjonalizmu – podczas interwencji należy zapewnić uczestnikowi wsparcie personelu, postępować w sposób delikatny.
2. Procedury interwencji mają na celu wspierać członków kadry i personelu w realizowaniu prawnego i społecznego obowiązku reagowania w sytuacji podejrzenia krzywdzenia dziecka.
3. Celem interwencji jest zatrzymanie krzywdzenia dziecka i zapewnienie mu bezpieczeństwa.
4. W przypadku utrzymania przypuszczenia o krzywdzeniu uczestnika lub wątpliwości w tym zakresie członek personelu i kadry zobowiązany jest niezwłoczne zawiadomić o tym fakcie organizatora, który może przeprowadzić rozmowę z uczestnikiem lub jego rodzicami, lub złożyć odpowiednie zawiadomienie organom ścigania lub doprowadzić do wszczęcia procedury „Niebieskiej Karty”.
5. Organizator:
a) wyznacza osoby odpowiedzialne za obowiązki wynikające ze Standardów Ochrony Małoletnich,
b) odpowiada za zamieszczenie w umowach zawieranych ze wszystkimi podmiotami współpracującymi postanowień dotyczących wymogu złożenia oświadczenia o zapoznaniu się ze Standardami Ochrony Małoletnich organizatora oraz zobowiązaniu do ich przestrzegania,
c) sporządza listy placówek znajdujących się w miejscu organizacji wypoczynku, które świadczą profesjonalną pomoc (np. szpitale, przychodnie lekarskie, psychologowie, interwenci),
d) opracowuje i upowszechnia informacje o zasadach udziału w wypoczynku osób ze specjalnymi potrzebami oraz sposób zaspokojenia tych potrzeb (np. wymagania medyczne, dietetyczne, dostosowanie dla osób z niepełnosprawnością fizyczną itp.), tak, aby były one znane przed zadeklarowaniem uczestnictwa w wypoczynku.

§ 9.

1. Kadra i Personel zobowiązany jest zwracać szczególną uwagę na:
a) istniejące u uczestnika obrażenia ciała (np. sińce, rany),
b) widoczne symptomy dolegliwości bólowych, złego samopoczucia,
c) stany napięcia nerwowego u uczestnika, nerwowość, nadwrażliwość, płaczliwość, zmienność nastrojów,
d) agresję, nadpobudliwość, nadreaktywność,
e) wycofanie w relacjach z rówieśnikami,
f) apatię, smutek, płaczliwość, przygnębienie,
g) niechęć do powrotu do domu, strach lub inne objawy wskazujące na możliwość istnienia niewłaściwych relacji z rodzicami, opiekunami lub innymi osobami, z którymi uczestnik spędza czas, Kadra zobowiązana jest dążyć, w pierwszej kolejności poprzez rozmowę z uczestnikiem, do wyjaśnienia przyczyn stwierdzonych przez siebie niepokojących objawów. Personel zobowiązany jest zgłosić kadrze wypoczynku, kadrze wychowawczej na wycieczce stwierdzonych przez siebie niepokojących objawów.
2. Kadra w miarę swoich możliwości zobowiązana jest obserwować rodziców uczestnika oraz inne osoby odbierające uczestnika ze organizatora bądź opiekujące się uczestnikiem, zwracając przy tym uwagę na:
a) relację z uczestnikiem, sposób odnoszenia się do uczestnika,
b) zachowania przemocowe, tj. szarpanie, popychanie, bicie, wyzywanie, poniżanie, krzyk, zastraszanie,
c) ich wygląd, higienę, trzeźwość, stan wskazujący na regularne nadużywanie alkoholu,
d) reakcję uczestnika na spotkanie z daną osobą.

§ 10.

1. W przypadku powzięcia przypuszczenia, że uczestnik może być krzywdzony, członek personelu zobowiązany jest w pierwszej kolejności przeprowadzić rozmowę z uczestnikiem w dyskretnych warunkach, nie wywierając na uczestniku presji oraz nie przymuszając do wyjawiania informacji, których uczestnik nie chce wyjawić.
2. W przypadku utrzymania przypuszczenia o krzywdzeniu uczestnika lub wątpliwości w tym zakresie członek kadry zobowiązany jest niezwłoczne zawiadomić o tym fakcie organizatora, który może przeprowadzić rozmowę z uczestnikiem lub jego rodzicami, lub złożyć odpowiednie zawiadomienie organom ścigania lub doprowadzić do wszczęcia procedury „Niebieskiej Karty”. Członek personelu na wycieczce zobowiązany jest zawiadomić o tym fakcie kierownika wycieczki lub kadrę wychowawczą.
3. O ile bezpieczeństwo, zdrowie i życie uczestnika nie są zagrożone i nie wymagają podjęcia natychmiastowej, zdecydowanej reakcji, kadra powinna w pierwszej kolejności podjąć czynności wyjaśniające, w szczególności powinni prowadzić obserwacje, przeprowadzić rozmowę z uczestnikiem oraz jeżeli jest to uzasadnione i nie spowoduje zagrożenia dobra uczestnika – z rodzicami, w razie potrzeby w sposób dyskretny przeprowadzić także wywiad wśród innych uczestników organizatora.
4. W razie stwierdzenia, że bezpieczeństwo uczestnika jest zagrożone, zwłaszcza, gdy po odbiór uczestnika stawił się rodzic pozostający w niebudzącym wątpliwości stanie po spożyciu alkoholu, osoba nieuprawniona do odbioru uczestnika ze organizatora w ogóle lub w danym dniu, osoba co do której orzeczono zakaz zbliżania się do dziecka lub kontaktowania się z nim, osoba zachowująca się agresywnie bądź budząca inne uzasadnione zastrzeżenia kadry, każdy członek kadry zobowiązany jest zawiadomić Policję, prosząc o niezwłoczną interwencję, a także zgłosić ten fakt organizatorowi.

§ 11.

1. Kadra i Personel zobowiązany jest zwracać uwagę oraz obserwować zachowanie innych członków kadry i personelu względem uczestników, weryfikować czy jest ono odpowiednie i nie narusza niniejszych Standardów ochrony małoletnich, a także czy nie zagraża bezpieczeństwu uczestników.
2. W przypadku stwierdzenia przez członka kadry lub personelu niewłaściwego zachowania innego członka kadry lub personelu, należy niezwłocznie zawiadomić organizatora, wskazując wszystkie okoliczności zawiadomienia.
3. Organizator podejmuje działania mające na celu wyjaśnienie zgłoszenia, w szczególności:
a) prowadzi własne obserwacje,
b) przeprowadza osobiście kontrolę pracy członka kadry lub personelu, którego dotyczy zgłoszenie,
c) przeprowadza rozmowę z członkiem kadry lub personelu.
4. Jeżeli zachodzą podstawy do uznania zgłoszenia za prawdopodobne, a bezpieczeństwo uczestnika jest lub może być zagrożone, organizator może złożyć organom ścigania zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa.

§ 12.

1. Personel i Kadra zobowiązana jest zwracać uwagę i w miarę możliwości obserwować funkcjonowanie uczestników w grupie rówieśniczej.
2. W przypadku stwierdzenia przez personel lub kadrę krzywdzenia uczestnika lub powzięcia uzasadnionego podejrzenia o krzywdzeniu uczestnika przez innego uczestnika lub uczestników, personel powinien powiadomić kadrę, a kadra powinna podjąć czynności adekwatne do sytuacji uczestnika, w szczególności:
a) udzielić uczestnikowi pomocy i wsparcia,
b) podjąć rozmowę dyscyplinującą i wychowawczą z osobami krzywdzącymi,
c) przeprowadzić delikatną i dyskretną rozmowę z krzywdzony uczestnikiem, m.in. w celu ustalenia częstotliwości krzywdzenia, sposobów krzywdzenia, osób krzywdzących, wyników krzywdzenia,
d) w razie nagłej potrzeby wezwać odpowiednie służby, w tym karetkę pogotowia oraz Policję.

§ 13.

W sytuacjach nagłych, lub niecierpiących zwłoki, w szczególności w przypadku naocznego stwierdzenia przez członka kadry lub personelu krzywdzenia uczestnika przez kogokolwiek, członek kadry lub personelu zobowiązany jest podjąć natychmiastową interwencję w celu udzielenia uczestnikowi pomocy w zakresie swoich możliwości, umiejętności, zdolności fizycznej. Członek kadry lub personelu powinien w szczególności:
1) podjąć próbę przerwania krzywdzenia, o ile nie wiąże się to dla niego z narażeniem samego siebie na bezpośrednie niebezpieczeństwo,
2) udzielić uczestnikowi pierwszej pomocy lub innej niezbędnej pomocy w zakresie swoich możliwości i umiejętności, a w razie potrzeby wezwać karetkę pogotowia,
3) członek personelu powinien powiadomić kadrę, a członek kadry powinien zawiadomić Policję, wzywając ją na miejsce zdarzenia, a gdy zachodzi taka potrzeba, wezwać inne służby ratunkowe,
4) członek kadry powinien zawiadomić organizatora i spisać szczegółową notatkę służbową z przebiegu zdarzenia i przedłożyć ją organizatorowi, celem dołączenia do akt interwencyjnych.

OSOBY ODPOWIEDZIALNE ZA PRZYJMOWANIE ZGŁOSZEŃ O ZDARZENIACH ZAGRAŻAJĄCYCH MAŁOLETNIEMU I UDZIELENIE MU WSPARCIA

§ 14.

1. Za przyjmowanie i przetwarzanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających uczestnikowi oraz za podjęcie działań mających na celu udzielenie uczestnikowi wsparcia i pomocy odpowiedzialny jest organizator lub osoba wyznaczona.
2. Każdy, kto powziął wiedzę o krzywdzeniu uczestnika albo uzasadnionym podejrzeniu krzywdzenia uczestnika, jest zobowiązany do zgłoszenia tego faktu organizatorowi lub osobie wyznaczonej, a w sytuacji, gdy podejrzenie krzywdzenia dotyczy organizatora – innej osobie funkcyjnej. W takim przypadku, obowiązki organizatora wynikające z niniejszych Standardów ochrony małoletnich obciążają tę osobę funkcyjną.
3. Zgłoszenia dokonane osobie innej niż wskazanej w ust. 1 podlegają niezwłocznemu przekazaniu organizatorowi, celem podjęcia odpowiednich czynności, określonych Standardami ochrony małoletnich.

§ 15.

1. Zgłoszenie krzywdzenia uczestnika może być dokonane w dowolnej formie, m.in. ustnej podczas kontaktu osobistego z członkiem kadry, telefonicznej, pisemnej, elektronicznej.
2. Organizator zobowiązany jest niezwłocznie przystąpić do weryfikacji zasadności zgłoszenia.
3. Osoba przyjmująca zgłoszenie dotyczące krzywdzenia uczestnika powinna:
a) wysłuchać zgłaszającego z uwagą i zrozumieniem,
b) unikać osądzania oraz wyrażania swoich ocen na temat przedmiotu zgłoszenia,
c) powstrzymywać się od rozstrzygania o przedmiocie zgłoszenia, od składania obietnic co do rezultatów podejmowanych działań oraz innych zapewnień,
d) zadawać zgłaszającemu pytania oraz dążyć do zebrania jak największej ilości informacji,
e) udzielić zgłaszającemu informacji na temat obowiązujących procedur, wynikających ze Standardów ochrony małoletnich oraz wstępnych informacji o czynnościach, które mogą zostać podjęte.

PLAN WSPARCIA MAŁOLETNIEGO PO UJAWNIENIU KRZYWDZENIA

§ 16.

1. Plan powinien zawierać wskazania dotyczące podjęcia przez podmiot działań w celu zapewnienia dziecku bezpieczeństwa, w tym:
a) sposoby odizolowania go od źródeł zagrożenia,
b) wsparcia, jakie organizator wypoczynku zaoferuje dziecku
c) zalecenia dalszych działań, które należy podjąć w celu zadbania o dobrostan dziecka
2. Rodzaj i forma wsparcia po ujawnieniu krzywdzenia są ustalane indywidualnie dla każdego krzywdzonego uczestnika w planie wsparcia (plan wsparcia uczestnika).
3. Plan wsparcia uczestnika ustalany jest przez organizatora, niezwłocznie po zweryfikowaniu zgłoszenia, powinien być elastyczny, w razie potrzeby na bieżąco modyfikowany.
4. Plan wsparcia jest przedstawiany rodzicom uczestnika. Organizator może zadecydować o zaniechaniu przedstawienia planu wsparcia rodzicowi, który krzywdził uczestnika, zwłaszcza w sytuacji, gdy jego dotychczasowa postawa wskazuje na niecelowość tego działania, bądź zagrażałoby to dobru dziecka.
5. Jako uzupełnienie działań można przekazać dziecku numer telefonu zaufania 116 111. Dorośli mogą skorzystać z Telefonu dla Rodziców i Nauczycieli w sprawie Bezpieczeństwa Dzieci 800 100 100
6. W przypadku przemocy rówieśniczej, w stosunku do dziecka, które było sprawcą krzywdzenia, należy podjąć działania w formie planu naprawczego podczas imprezy turystycznej. Celem planu jest praca nad właściwym zachowaniem i postawą dziecka, aby nie doszło ponownie do takiej sytuacji. Zawsze należy uwzględnić powody, które spowodowały, że dziecko dopuściło się krzywdzenia (np. samo doświadcza krzywdzenia ze strony opiekunów, itp.)
7. W przypadku konieczności relegowania uczestnika z wypoczynku należy skutecznie powiadomić opiekuna o przyczynach relegowania podając czas i miejsce przekazania opieki nad dzieckiem.
8. W sytuacji kiedy opiekun odmawia lub uchyla się od przejęcia opieki nad dzieckiem należy powiadomić sąd opiekuńczy lub ośrodek pomocy społecznej właściwy dla miejsca zamieszkania wnosząc o wgląd w sytuację rodziny.
9. Plan wsparcia uczestnika powinien zawierać w szczególności:
a) dane osobowe krzywdzonego uczestnika,
b) dane osobowe i kontaktowe rodziców uczestnika,
c) domniemanego lub ustalonego sprawcę krzywdy,
d) opis sposobu krzywdzenia i istotne informacje dotyczące zachowania wobec uczestnika i krzywdy,
e) rodzaj i formę wsparcia uczestnika, zestawienie zaplanowanych działań,
f) wykonawców planu wsparcia, wraz z określeniem ich podstawowych obowiązków,
g) okres objęcia uczestnika planem wsparcia,
h) zastosowane formy interwencji przeciwko krzywdzeniu.

§ 17.

Wsparcie dla uczestnika określone w indywidualnym planie wsparcia może obejmować w szczególności:
a) rozmowy informacyjne z kadrą i uczestnikami krzywdzącymi lub w jakikolwiek sposób uczestniczącymi w krzywdzeniu, w celu zwrócenia ich uwagi na istniejący w danej grupie problem oraz określenie wytycznych odpowiedniego postępowania,
b) przeprowadzenie przez organizatora rozmów z rodzicami krzywdzonego uczestnika i rodzicami uczestników krzywdzących, w celu poinformowania ich o stwierdzonym lub podejrzewanym krzywdzeniu, ustalenia wspólnej ścieżki działania, a w braku zainteresowania współpracą – rozważenie w związku z tym zgłoszenia do sądu opiekuńczego lub zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa organom ścigania, o ile zajdą do tego podstawy,
c) ustalenie i podjęcie dla danej grupy, obejmującej krzywdzonego uczestnika i uczestników krzywdzących, a w razie potrzeby również innych uczestników, działań profilaktycznych, mających na celu ochronę uczestnika oraz zapobiegnięcie ponowienia się problemu w stosunku do tego uczestnika lub innego,
d) złożenie zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, doprowadzenie do wszczęcia procedury „Niebieskie Karty”, złożenie zgłoszenia do sądu opiekuńczego, dokonanie zgłoszenia do właściwego ośrodka pomocy społecznej,
e) dokonanie odpowiednich, służących pomocy uczestnikowi zgłoszeń do organów, sądów, urzędów, instytucji, zakładów opieki zdrowotnej.

PROCEDURY I OSOBY ODPOWIEDZIALNE ZA SKŁADANIE ZAWIADOMIEŃ O PODEJRZENIU POPEŁNIENIA PRZESTĘPSTWA NA SZKODĘ MAŁOLETNIEGO, ZAWIADAMIANIE SĄDU OPIEKUŃCZEGO I WSZCZYNANIE PROCEDURY „NIEBIESKIEJ KARTY”

§ 18.

1. Zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa dokonywane są przez organizatora. W razie jego nieobecności uprawnienie takie ma każdy członek kadry , który posiada wiedzę lub uzasadnione podejrzenie dotyczące krzywdzenia uczestnika.
2. W razie odmowy dokonania przez organizatora zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa polegającego na krzywdzeniu uczestnika, zawiadomienie to nawet w sprawach innych niż nagłe może być złożone przez każdego członka kadry, który powziął wiedzę o możliwości krzywdzenia uczestnika. Członek kadry powinien zawiadomić organizatora o dokonanym zgłoszeniu.

§ 19.

1. W toku postępowania przygotowawczego dotyczącego krzywdzenia uczestnika, kadra zobowiązana jest współpracować w niezbędnym zakresie z organami ścigania, w tym m.in. stawiać się na wyznaczone terminy przesłuchań w charakterze świadka oraz udzielać informacji zgodnie ze swoją wiedzą.
2. Personel zobowiązany jest informować organizatora o dokonanych przez kadrę czynnościach w postępowaniu prowadzonym przez organy ścigania, dotyczącym krzywdzenia małoletniego. Wszelkie opinie o uczestniku, jego rodzinie lub sytuacji, pisemne informacje, inne dokumenty i dane związane z uczestnikiem, o których sporządzenie lub wydanie została poproszona kadra albo do których sporządzenia i przedłożenia została zobowiązana kadra przez organy ścigania, inne organy, sądy, instytucje, osoby prywatne, wymagają uprzedniego pisemnego zatwierdzenia przez organizatora, który zobowiązany jest zapewnić wydanie dokumentów i udostępnienie informacji zgodnie z przepisami prawa i w zakresie kompetencji organizatora.

§ 20.

1. W razie stwierdzonego przez kadrę krzywdzenia małoletniego lub uzasadnionego podejrzenia krzywdzenia małoletniego w rodzinie, w szczególności w przypadku prawdopodobnego zaniedbywania małoletniego, stosowania względem niego kar cielesnych, przemocy fizycznej, psychicznej, ekonomicznej, seksualnej, nadużywania władzy rodzicielskiej albo rażącego niewywiązywania się z obowiązków rodzicielskich względem małoletniego, zamieszkiwania przez małoletniego w trudnych warunkach, wychowywania się przez małoletniego w środowisku alkoholowym lub obarczonym czynnikiem patologicznym oraz we wszelkich innych przypadkach, w których sąd opiekuńczy może wszcząć postępowanie z urzędu, o ile okoliczności te zostaną zaobserwowane lub ujawnione w tracie pobytu u organizatora, organizator zawiadamia właściwy miejscowo sąd opiekuńczy o zdarzeniu uzasadniającym wszczęcie postępowania z urzędu.
2. W sytuacjach określonych w ust. 1 organizator może z inicjatywy własnej lub na prośbę innych osób, doprowadzić do wszczęcia wobec rodziny małoletniego procedury „Niebieskiej Karty” poprzez dokonanie odpowiedniego zgłoszenia na Policji, Ośrodku Pomocy Społecznej lub innych uprawnionych organach.

SPOSÓB DOKUMENTOWANIA I ZASADY PRZECHOWYWANIA UJAWNIONYCH LUB ZGŁOSZONYCH INCYDENTÓW LUB ZDARZEŃ ZAGRAŻAJĄCYCH DOBRU MAŁOLETNIEGO

§ 21.

1. Organizator prowadzi dokumentację dla wszystkich ujawnionych lub zgłoszonych przypadków krzywdzenia uczestnika, incydentów oraz zdarzeń zagrażających dobru małoletniego. Dokumentacja jest prowadzona w formie akt interwencyjnych.
2. Dla każdego przypadku prowadzi się odrębne akta interwencyjne, z tym zastrzeżeniem, że dla jednego uczestnika prowadzone są jedne akta interwencyjne.
3. Akta interwencyjne są przechowywane zgodnie z zasadami ochrony danych osobowych uczestników.

§ 22.

1. Akta interwencyjne obejmują: zgłoszenia, notatki służbowe, karty interwencji, plany wsparcia, protokoły,
zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, zestawienie podjętych czynności, a także wszystkie inne dokumenty związane z danym uczestnikiem bądź danym przypadkiem.
2. Każdy, kto otrzymał zgłoszenie dotyczące krzywdzenia uczestnika, zobowiązany jest sporządzić notatkę służbową, wskazując w niej datę i formę otrzymanego zgłoszenia, imię, nazwisko oraz wszystkie pozyskane informacje. Notatkę tę sporządzający przedkłada organizatorowi przekazując otrzymane zgłoszenie.

ZAKRES KOMPETENCJI OSOBY ODPOWIEDZIALNEJ ZA PRZYGOTOWANIE PERSONELU DO STOSOWANIA STANDARDÓW, ZASADY PRZYGOTOWANIA TEGO PERSONELU DO ICH STOSOWANIA ORAZ SPOSÓB DOKUMENTOWANIA TEJ CZYNNOŚCI

§ 23.

1. Osobą odpowiedzialną za przygotowanie kadry i personelu do stosowania Standardów ochrony małoletnich jest organizator lub osoba przez niego wyznaczona.
2. Osoby, o których mowa w ust. 1:
a) udostępniają kadrze i personelowi Standardy ochrony małoletnich, zobowiązując do zapoznania się z ich treścią,
b) udzielają kadrze na bieżąco informacji, instrukcji, wyjaśnień, w razie potrzeby udostępniają kadrze przykładowe wzory dokumentów tj. notatki służbowe, karty interwencji, protokoły,
c) prowadzą obserwacje w zakresie sprawności funkcjonowania Standardów ochrony małoletnich oraz ich skuteczności, zbierają od personelu postulaty dotyczące aktualizacji oraz wprowadzają do nich zmiany.
3. Kadra i Personel potwierdza zapoznanie się z obowiązującymi w organizatorowi Standardami ochrony małoletnich oraz zobowiązanie do stosowania Standardów, składając w tym zakresie pisemne oświadczenie.

ZASADY PRZEGLĄDU I AKTUALIZACJI STANDARDÓW

§ 24.

1. Standardy ochrony małoletnich są wprowadzane, zmieniane i uchylane przez organizatora.
2. Standardy podlegają obowiązkowej ocenie i aktualizacji nie rzadziej niż co dwa lata, licząc od daty ich wprowadzenia bądź od ostatniej aktualizacji w celu zapewnienie ich dostosowania do aktualnych potrzeb oraz zgodności z obowiązującymi przepisami prawa.
3. Standardy mogą być aktualizowane w każdym czasie, w zależności od potrzeb uczestników i zmieniającej się sytuacji, dotychczasowych doświadczeń, a w szczególności ich skuteczności.
4. Każdy członek kadry i personelu może zgłosić organizatorowi w formie pisemnej postulat wprowadzenia zmian lub uzupełnień dotychczasowych Standardów ochrony małoletnich.
5. Wszelkie zmiany Standardów ochrony małoletnich podlegają ogłoszeniu poprzez zamieszczenie na stronie internetowej organizatora tekstu jednolitego zmienionych Standardów oraz ich wersji skróconej.

ZASADY KORZYSTANIA Z URZĄDZEŃ ELEKTRONICZNYCH Z DOSTĘPEM DO SIECI INTERNET, PROCEDURY OCHRONY UCZESTNIKÓW PRZED TREŚCIAMI SZKODLIWYMI I ZAGROŻENIAMI W SIECI INTERNET ORAZ UTRWALONYMI W INNEJ FORMIE

§ 25.

1. Z uwagi na brak zapewnienia dostępu do sieci Internet dla małoletnich przez organizatora, nie wprowadza się zasad korzystania z urządzeń, ani procedur ochrony uczestników przed treściami szkodliwymi i zagrożeniami w sieci Internet oraz utrwalonymi w innej formie.
2. Zauważone szkodliwe i niedozwolone treści należy zgłaszać do organizatora.
3. Uczestnicy są uprawnieni do korzystania z prywatnych urządzeń elektronicznych, w tym z dostępem do sieci Internet, poza prowadzonymi zajęciami, warsztatami, kursami, eventami lub innymi usługami świadczonymi przez organizatora, z zastrzeżeniem, że zabronione jest:
a) przeglądanie, odtwarzanie, okazywanie, udostępnianie treści i innych materiałów: nieprzeznaczonych dla małoletnich lub przeznaczonych dla małoletnich w starszym wieku, okrutnych, brutalnych, związanych przemocą agresją, nawołujących do nienawiści, nietolerancji, czynienia krzywdy, prześmiewczych, znieważających lub zniesławiających inne osoby, w szczególności innych uczestników lub personelu, pornograficznych, innych mogących mieć negatywny wpływ na psychikę i zachowanie uczestników,
b) granie w gry zawierające element przemocy, agresji, brutalnych obrazów, oglądanie materiałów lub gry innych graczy,
c) utrwalanie wizerunku, w tym nagrywanie materiałów video, robienie zdjęć, nagrywanie materiałów audio innych uczestników, kadry lub personelu bez ich niemogącej budzić wątpliwości zgody, a także wykorzystywanie tych nagrań w jakikolwiek sposób, w tym poprzez udostępnianie innym osobom, publikowanie w sieci Internet, drukowanie bądź wykorzystywanie w jakikolwiek sposób,
d) dokonywanie czynności, o których mowa lit. c) powyżej w stosunku do uczestników z niepełnosprawnościami oraz szczególnymi potrzebami edukacyjnymi nawet za ich zgodą,
e) nękanie innych uczestników, kadry oraz personelu przy użyciu urządzenia elektronicznego w jakikolwiek sposób, w szczególności wykonywanie licznych połączeń telefonicznych, wysyłanie licznych wiadomości sms, mms, za pośrednictwem aplikacji i komunikatorów, do innych osób, gdy sobie tego nie życzą,
f) jakiekolwiek krzywdzenie lub narażenie na krzywdę, sprawienie przykrości, ośmieszenie, poniżenie, robienie sobie żartów, inne nieprzyjemne zachowania wobec uczestników lub personelu z użyciem urządzeń elektronicznych.
4. Każdy członek kadry i personelu stwierdziwszy wykorzystanie urządzeń elektronicznych oraz sieci Internet w sposób zabroniony, zobowiązany jest do natychmiastowej reakcji, prowadzącej w pierwszej kolejności do przerwania zabronionego działania. Reakcja powinna być adekwatna i dostosowana do przewinienia uczestnika.
5. W przypadku zapewnienia dostępu do sieci Internet organizator powinien zapewnić:
a) opracowanie zasad bezpiecznego korzystania z Internetu w czasie wypoczynku przeznaczonych osobno dla dzieci i personelu;
b) bezpieczne warunki korzystania z Internetu na komputerach znajdujących się na terenie wypoczynku;
c) instalację oraz regularną aktualizację oprogramowania blokującego dostęp treści szkodliwych i nieodpowiednich do wieku małoletnich;
d) sprawdzenie, czy na komputerach ze swobodnym dostępem do Internetu znajdują się treści szkodliwe i nieodpowiednie do wieku małoletnich;
e) cykliczne, przynajmniej raz w czasie turnusu, spotkanie z małoletnimi poświęcone zasadom bezpiecznego korzystania z Internetu.

ZASADY I SPOSÓB UDOSTĘPNIANIA RODZICOM ORAZ MAŁOLETNIM STANDARDÓW DO ZAZNAJOMIENIA SIĘ Z NIMI I ICH STOSOWANIA

§ 26.

1. Standardy ochrony małoletnich są udostępnione rodzicom oraz uczestnikom w celu zaznajomienia się z nimi i ich stosowania poprzez zamieszczenie na stronie internetowej organizatora w wersji pełnej oraz skróconej – zawierającej informacje istotne dla małoletnich.
2. Organizator informuje rodziców o obowiązywaniu Standardów ochrony małoletnich, konieczności zapoznania się z ich treścią i ich stosowania, miejscach udostępnienia, a także istotnej wadze dokumentu.

§ 27.

1. Standardy ochrony małoletnich obowiązują od dnia 1.09.2024r.
2. Załączniki do Standardów stanowią ich integralną część.

Załącznik nr 2 – PROCEDURA WERYFIKACJI W REJESTRZE

1. Organizator przed dopuszczeniem do wykonywania pracy z małoletnimi weryfikuje czy członek kadry lub personelu figuruje w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym, prowadzonym przez Ministra Sprawiedliwości lub w Rejestrze osób, w stosunku do których Państwowa Komisja do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15 wydała postanowienie o wpisie w Rejestrze (zwany dalej Rejestrem). Weryfikacja będzie obejmować tzw. rejestr z dostępem ograniczonym.
2. Weryfikacji dokonuje Organizator lub inna upoważniona przez niego osoba.
3. Osoba, o której mowa w ust. 1, przedkłada Organizatorowi informację z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2023 r. poz. 1939), lub za odpowiadające tym przestępstwom czyny zabronione określone w przepisach prawa obcego oraz informację z rejestru karnego państwa obywatelstwa, a także oświadczenie o państwie lub państwach, w których zamieszkiwała w ciągu ostatnich 20 lat, innych niż Rzeczpospolita Polska i państwo obywatelstwa, oraz jednocześnie przedkłada organizatorowi informację z rejestrów karnych tych państw uzyskiwaną do celów działalności związanej z kontaktami z dziećmi. Obowiązek ten dotyczy osób nowo zatrudnionych od 15 lutego 2024r. oraz osób, których umowa ulega zmianie. Pozostali członkowie personelu mogą przedłożyć organizatorowi informację z Krajowego Rejestru Karnego na zasadach dobrowolności.
4. Weryfikacja członków kadry lub personelu zatrudnionych w ramach umowy cywilnoprawnej, stażystów, praktykantów odbywa się, przed podpisaniem umowy (a jeśli umowa zawarta jest na dłużej niż rok, co najmniej raz w roku kalendarzowym), a pracowników zatrudnionych w ramach umowy o pracę, co najmniej raz w roku kalendarzowym lub bezpośrednio przed rozpoczęciem pracy z małoletnimi, jeśli zajdzie taka potrzeba.
5. Informacje uzyskane z Rejestru pracodawca utrwala w formie wydruku i załącza do akt osobowych pracownika albo dokumentacji dotyczącej osoby dopuszczonej do działalności związanej z wychowaniem, edukacją, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi.
6. Odpowiedzią na zapytanie w Rejestrze może być informacja:
a. „FIGURUJE” – oznacza to, że w Rejestrze zgromadzone zostały dane osoby wskazanej w zapytaniu;
b. „W Rejestrze nie ma informacji o osobach, dla których są spełnione warunki zawarte w zapytaniu” –  oznacza to, że w Rejestrze nie zostały zgromadzone dane osoby wskazanej w zapytaniu;
c. „Trwa postępowanie w celu ustalenia prawidłowych danych. Uzyskanie informacji będzie możliwe po jego zakończeniu” – oznacza to, że dla wskazanych w zapytaniu danych prowadzone jest postępowanie wyjaśniające i udzielenie informacji nie będzie możliwe do czasu jego zakończenia. W przypadku uzyskania takiej informacji ponowne zapytanie należy wysłać w późniejszym terminie, w pilnych przypadkach należy skontaktować się z Biurem Informacyjnym Krajowego Rejestru Karnego. W wypadku uzyskania takiego wyniku podpisanie umowy zostaje wstrzymane, a w przypadku obecnego pracownika nie jest on dopuszczany do pracy z małoletnimi.
7. W przypadku uzyskania informacji o niefigurowaniu w Rejestrze umowa z daną osobą może zostać podpisana, bez konieczności sporządzania notatki o weryfikacji.
8. W stosunku do osoby figurującej w Rejestrze Organizator podejmuje niezwłocznie odpowiednie czynności mające na celu zapewnienie odpowiedniej ochrony małoletnim, w szczególności podejmuje decyzję o nie zawarciu z daną osobą umowy, a w przypadku pracownika etatowego o odsunięciu osoby figurującą w Rejestrze od czynności, projektów, działań związanych z pracą z małoletnimi.

Załącznik nr 6 – STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH (WERSJA SKRÓCONA DLA MAŁOLETNICH)

1. Osoby, które kontaktują się z Tobą podczas wykonywania swojej pracy, powinny zachowywać się grzecznie i z poszanowaniem Twoich potrzeb.
2. Pracownikom nie wolno stosować w stosunku do Ciebie przemocy.
3. Masz prawo do zadawania pytań pracownikom i otrzymywania na nie wyczerpujących odpowiedzi.
4. Masz prawo do informacji o wszystkich decyzjach, które są w stosunku do Ciebie podejmowane i wyjaśnienia dlaczego takie są.
5. Masz prawo do prywatności. Pracownikom nie wolno przekazywać informacji o Tobie innym dorosłym ani dzieciom, z wyjątkiem Twoich rodziców lub opiekunów.
6. Pracownikom nie wolno bez zgody Twojej i Twoich rodziców lub opiekunów robić Ci zdjęć, nagrywać filmów. Zgoda podpisywana jest w formularzu oświadczenia rodziców przed organizowanym wypoczynkiem.
7. Pracownikom nie wolno zachowywać się w Twojej obecności niewłaściwie, używać wulgarnych słów, gestów lub żartów, obrażać kogokolwiek, nawiązywać w wypowiedziach do Twojej atrakcyjności, używać przemocy.
8. Nikomu nie wolno Cię krzywdzić, w jakikolwiek sposób.
9. Pracownikom nie wolno nawiązywać z Tobą jakichkolwiek relacji romantycznych, ani składać Ci propozycji o nieodpowiednim charakterze.
10. Pracownikom nie wolno proponować Ci alkoholu, papierosów ani nielegalnych substancji. Pracownikom nie wolno używać ich w Twojej obecności.
11. Pracownikom nie wolno przyjmować od Ciebie pieniędzy. Jeżeli chcesz podarować pracownikowi jakiś drobiazg, poproś rodzica o zgodę.
12. Masz prawo być traktowane tak samo jak wszystkie inne dzieci. Pracownicy nie powinni nikogo faworyzować.
13. Pracownikom wolno Cię dotykać tylko za Twoją zgodą i w taki sposób, aby był dla Ciebie odpowiedni.
14. Pracownikom nie wolno na Ciebie krzyczeć, nie wolno Cię bić, szturchać, popychać ani dotykać Cię w jakikolwiek inny sposób, którego nie chcesz lub czujesz się źle. Istnieją jednak sytuacje, w których fizyczny kontakt z Tobą może być stosowny i spełnia zasady bezpiecznego kontaktu:
– gdy jest odpowiedzią na Twoje potrzeby w danym momencie (np. przytulenie),
– gdy dotyczy stref ciała, których dotykanie nie przekracza Twoich granic i nie narusza Twojego komfortu,
– gdy podejmowany jest w reakcji na sytuacje zagrożenia Twojego życia lub zdrowia albo innych osób w Twoim otoczeniu (np. powstrzymanie agresywnego zachowania).
15. Pracownicy mogą się z Tobą kontaktować wyłącznie w związku z ich pracą. Na inny kontakt i spotkania potrzebujemy zgody Twoich rodziców.
16. Pracownikom nie wolno zapraszać Cię do ich miejsca zamieszkania. Pracownicy mogą kontaktować się z Tobą w mediach społecznościowych lub przez Twój numer telefonu, jeżeli Twój rodzic wyrazi na to zgodę.
17. Krzywdzeniem nie jest kontakt fizyczny, który podejmowany jest w reakcji na zagrożenie zdrowia lub życia (np. w sytuacji wybiegnięcia na ulicę lub innej, w której mogłoby dojść do wypadku albo w sytuacji agresywnego zachowania, które zagraża Tobie samemu lub innym osobom w Twoim otoczeniu). Sytuacje te powinny być wyjątkowe i nie budzić wątpliwości, że z ich powodu użyto siły w celu ochrony Ciebie lub innych osób.
18. Pamiętaj, że obowiązują cię zasady określone w podpisanym przez ciebie regulaminie i jesteś zobowiązany do ich przestrzegania ze względu na ochronę Twojego zdrowia i Twoje bezpieczeństwo oraz ze względu na ochronę zdrowia i bezpieczeństwo osób wokół Ciebie.

Pamiętaj! Zawsze kiedy czujesz się niekomfortowo w jakiejś sytuacji, ktoś robi Ci krzywdę lub zachowuje nieodpowiednio, możesz powiedzieć o tym naszemu pracownikowi, który Cię wysłucha i pomoże.
Kontakt: Bartek 501381313, Ania 505727313
Numer telefonu zaufania 116 111